Over motoren

Ja inderdaad, deze titel komt overeen met de url. Dat is niet toevallig. We gaan het namelijk hebben over… motoren.

Niet alleen over motoren, maar ook een beetje over mezelf. Aangezien ik hier de schrijvende kracht achter deze site ben en ik dus degene hoor te zijn die dit hier invult. Er is namelijk best wat tijd overheen gegaan en niet zonder reden. Niet dat ik nu ineens met een knallende nieuwe site, grootse plannen en een reusachtige community zoals we dat graag wensen te noemen kom, zie het meer als een toelichting. Een mijmering, een column. Een nieuw bericht, want dat is het.

Het leek me een goed idee om een tip van de sluier op te lichten. Niet teveel, daar zit niemand op te wachten. Maar toch. Wat bezielt iemand die het ene moment nog motoren ademt, eet en drinkt om het moment daarop het deksel er op te doen en nauwelijks, of toch niet publiek, nog maar iets met motoren te maken te willen hebben? Is dat eigenlijk wel zo? En wat nu? Wat wil je nu eigenlijk?

Om dat te beantwoorden, zal ik een kleine toelichting geven. Want waarom zou iemand stoppen met wat tot op dat moment zijn leven, zijn passie en bijna zijn hele bestaan was? Het antwoord is eigenlijk best eenvoudig: realiteit. Ik heb mijn gehele carrière met meer dan veel plezier gedaan wat ik deed. Dat is ook de reden dat ik het zo lang ben blijven doen. Maar de realiteit was wel dat ik al die jaren nauwelijks iets bereikt heb buiten deze wereld. Elk jaar weer kwam ik net redelijk rond, maar zonder excessief te kunnen leven. En goed, dan kun je zeggen dat dat ook nergens voor nodig is als je hebt wat je wil, bescheiden blijft en ga zo maar door, genoeg mensen nemen met nog minder genoegen. Ik kan me backpackers of motor-wereldreizigers voorstellen. Maar daar durf ik ook vraagtekens bij te zetten, want ook dat is gewoon botweg business. Je hebt een verdienmodel nodig, een inkomen, en daar moet je voor werken. Ik werkte wel, ik verdiende ook wel, maar niet veel. Ik bouwde nauwelijks iets op en een kleine tegenslag kon me de maanden er na goed tegenzitten, zo niet langer. Dat werkt niet. Dat is geen goede aanpak en daar word je echt niet wijzer van. Kortgezegd: ik wilde een stabielere basis, een vangnet en een beginpunt van waaruit ik verder kon bouwen. Dat is waar ik nu aan werk.

Dat is nogal een investering. Ik heb een nieuw vak gekozen, ik volg de daarbij horende opleiding en dat duurt láng. Heel lang. Misschien inmiddels een beetje té lang voor het leuke, maar ik heb me vastgebeten en zal het nu af maken ook. Ik heb me vooraf voorgenomen ‘Ik ga dit doen, tenzij iemand me een héél goed aanbod doet’. Dat idee heb ik nog steeds wel, maar ben ik niet super bewust meer mee bezig. Dat idee zou me alleen maar afleiden, wat ik nu even niet kan gebruiken. Ik ben kopje onder gegaan in de wereld van werk en studie en maak daar nu het beste van. Hier ligt mijn focus en daarmee heb ik die focus ook juist van de motoren af gehaald. Dat is ook de reden dat ik niet dagelijks gillend wakker word, op zoek naar mijn dagelijkse of wekelijkse shot tweewielergeweld. Voor de goede orde: dat is niet hetzelfde als desinteresse, integendeel. Maar ik moet eerst de basis in orde hebben om iets op te kunnen bouwen. Já, daar kom ik knap laat achter, maar ik had het ook niet zo voorzien. Toen ik net begon in deze branche had ik een baan, bij een werkgever. Dat zou mijn basis zijn. Daarna ‘gebeurde het leven’ en liep het anders. Kan gebeuren. Mijn manier om daar mee om te gaan was doorgaan. En toen hakte ik de knoop door en besloot anders. Ik zou -zal- het nu eens goed aanpakken. Met een plan, een basis, een vangnet, een fundering. En ruimte en zekerheid voor mezelf.

Waarom dan toch dit bericht? Omdat ik – het mag misschien toch nog doorgeschemerd zijn- het niet vergeten ben. Het plan bestaat, is reëel, maar vraagt een lange adem. Voor mij is het zelfs een bizar groot en langdurend plan, maar het doel zal duidelijk zijn. En deel van dat doel was om vanuit die basis door te bouwen. Door om het toch weer over motoren te kunnen hebben, in een vorm die mij aanstaat. En dat begint hier, met een stofdoek. Ik heb deze kleine site, ik heb een kwart eeuw ervaring, ik heb al mijn LinkedIn, Instagram en telefoonconnecties. Dus ik begin weer een beetje. Klein, achter mijn toetsenbord. Hier. Dit kan ik, vanuit wat ik heb; de kleine basis. En hier kan ik zeggen wat ik belangrijk vind, zolang het maar gaat over motoren. Dit was de achtergrond, de diepgang volgt er kort achteraan.

Ik ben er lang genoeg tussenuit geweest, dat geeft me perspectief. En ruimte, want er is genoeg gebeurd om het over te hebben. Nieuwe modellen, nieuwe evenementen, verschuivingen, een compleet nieuw straatbeeld, wetgeving, achterklap, je kunt het zo gek niet bedenken. Hierna gaat het pas echt over motoren.